تفاوت بین سرماخوردگی و آنفولانزا

شما علایمی مانند گرفتگی بینی، گلو و سر درد دارید. آیا سرماخوردگی است یا آنفولانزای فصلی؟ علائم ممکن است با هم همپوشانی داشته باشند، بنابراین تشخیص قطعی آن توسط شما دشوار است مگر اینکه پزشک آزمایش سریع آنفولانزا را انجام دهد. (با استفاده از یک پنبه از پشت بینی یا گلو انجام می شود)

در اینجا چند دستورالعمل اساسی برای تشخیص تفاوت بین علائم سرماخوردگی و آنفولانزا آورده شده است ، و اینکه اگر یکی از این عفونت ها را داشته باشید چه باید کرد.

تفاوت سرماخوردگی و آنفولانزا

در اینجا چند دستورالعمل اساسی برای تشخیص تفاوت بین علائم سرماخوردگی و آنفولانزا آورده شده است و اینکه اگر یکی از این عفونت ها را داشته باشید چه باید کرد.

ویروس ها باعث سرماخوردگی و آنفولانزا می شوند. هر دو عفونت تنفسی هستند. ساده‌ترین راه برای تشخیص تفاوت با مشاهده علائم است.

علایم سرما خوردگی

اگر سرما خورده اید ، علائمی مانند این را دارید:

آبریزش بینی یا گرفتگی بینی
گلو درد
عطسه کردن
سرفه
سردرد یا بدن درد
خستگی ملایم

علایم آنفولانزا

علائم آنفولانزا می تواند شامل موارد زیر باشد:

سرفه خشک
تب متوسط تا زیاد، گرچه همه مبتلایان به آنفولانزا تب نمی کنند.
گلو درد
لرزیدن
درد شدید عضلانی یا بدن
سردرد
گرفتگی و آبریزش بینی
خستگی شدید که ممکن است دو هفته طول بکشد.
حالت تهوع و استفراغ و همچنین اسهال (شایع ترین در کودکان)

سرماخوردگی طی چند روز به تدریج ظاهر می شود و اغلب خفیف تر از آنفولانزا است. معمولاً طی 7 تا 10 روز بهتر می شود، اگرچه علائم می تواند تا 2 هفته ادامه داشته باشد. علائم آنفولانزا به سرعت بروز می کند و می تواند شدید باشد. آنها معمولاً 1 تا 2 هفته طول می کشند.

از علائم خود به عنوان راهنما استفاده کنید تا بفهمید چه وضعیتی دارید. اگر فکر می کنید به آنفولانزا مبتلا شده اید، در 48 ساعت اول از زمان بروز علائم، به پزشک مراجعه کنید تا آزمایش شود.

سرماخوردگی چیست؟

سرماخوردگی عفونت دستگاه تنفسی فوقانی است که توسط ویروس ایجاد می شود. طبق تحقیقات انجمن ریه آمریکا، بیش از 200 ویروس مختلف می توانند باعث سرماخوردگی شوند. با این حال، ویروس راینو در اکثر موارد ویروسی است که باعث می شود افراد عطسه کنند و زکام شوند که بسیار مسری است.

اگرچه در هر زمان از سال می توانید سرما بخورید، اما سرماخوردگی در ماه های زمستان و پاییز بیشتر دیده می شود. دلیل این امر این است که بیشتر ویروس های ایجاد کننده سرماخوردگی در رطوبت کم رشد می کنند.

وقتی فرد بیمار عطسه یا سرفه می کند، سرماخوردگی گسترش می یابد و قطرات پر از ویروس را از طریق هوا پرواز می دهد.

اگر سطحی را لمس کنید (مانند یک پیشخوان یا دستگیره) که اخیراً توسط یک فرد آلوده لمس شده و سپس بینی، دهان یا چشم خود را لمس کنید، مبتلا می شوید. در دو تا چهار روز اول بعد از قرار گرفتن در معرض ویروس سرماخوردگی بیشتر امکان سرایت وجود دارد.

درمان سرماخوردگی

از آنجا که سرماخوردگی یک عفونت ویروسی است، آنتی بیوتیک ها در درمان آن موثر نیستند.

با این حال، داروهای بدون نسخه، مانند آنتی هیستامین ها، ضد احتقان ها، استامینوفن و قرص های سرماخوردگی می توانند گرفتگی، درد و سایر علائم سرماخوردگی را تسکین دهند. برای جلوگیری از کم آبی بدن مایعات زیادی بنوشید.

برخی از افراد برای جلوگیری یا تسکین علائم سرماخوردگی از داروهای طبیعی مانند روی، ویتامین C استفاده می کنند. شواهد در مورد کارایی آنها متفاوت است.

به نظر نمی رسد ویتامین C از سرماخوردگی جلوگیری کند، اما اگر آن را به طور مداوم مصرف کنید، ممکن است علائم شما را کاهش دهد، تحقیقات نشان می دهد، ویتامین D به محافظت در برابر سرماخوردگی و آنفولانزا کمک می کند. مصرف عرقیات گیاهی مانند عرق کاسنی که سرشار از ویتامین C است می تواند از ابتلا به سرماخوردگی جلوگیری کند.

سرماخوردگی معمولاً طی 7 تا 10 روز برطرف می شود. در این موارد به پزشک مراجعه کنید:

سرماخوردگی شما در حدود یک هفته بهبود نیافته است.
شما شروع به تب شدید می کنید.
تب شما پایین نمی آید.
ممکن است به آلرژی یا عفونت باکتریایی مبتلا باشید که به آنتی بیوتیک مانند سینوزیت یا استرپتوکوک گلو نیاز دارد. سرفه خسته کننده همچنین می تواند نشانه آسم یا برونشیت باشد.

پیشگیری از سرماخوردگی

یک جمله قدیمی وجود دارد که می گوید: “ما می توانیم یک مرد را روی ماه بگذاریم ، اما هنوز هم نمی توانیم سرماخوردگی را درمان کنیم.” اگرچه درست است که پزشکان هنوز واکسن تولید نکرده اند ، اما روش هایی برای جلوگیری از این بیماری خفیف اما آزار دهنده وجود دارد.

1- اجتناب

از آنجا که سرماخوردگی به راحتی گسترش می یابد، بهترین پیشگیری اجتناب از آن است. از هر کسی که مریض است دوری کنید. ظروف یا سایر وسایل شخصی مانند مسواک یا حوله را به اشتراک نگذارید. اشتراک به هر دو صورت انجام می شود – هنگامی که به سرماخوردگی مبتلا هستید، در خانه بمانید.

2- بهداشت خوب

بهداشت را رعایت کنید. دستان خود را مرتباً با آب داغ و صابون بشویید تا از شر میکروب هایی که ممکن است در طول روز گرفته اید خلاص شوید یا از ضد عفونی کننده دست با الکل استفاده کنید.

با دستان نشسته بینی، چشم و دهان خود را لمس نکنید. هنگام سرفه یا عطسه دهان و بینی خود را بپوشانید. همیشه دستان خود را پس از آن بشویید.

آنفولانزا، تفاوت آنفولانزا و سرماخوردگی، تفاوت سرماخوردگی و آنفولانزا، درمان آنفولانزا، درمان سرماخوردگی، درمان و پیشگیری از آنفولانزا، درمان و پیشگیری از سرماخوردگی، سرماخوردگی، فرق سرماخوردگی و آنفولانزا

آنفولانزا چیست؟

آنفلوآنزا – یا آنفولانزا، همانطور که بهتر شناخته شده است – یکی دیگر از بیماری های تنفسی فوقانی است. برخلاف سرماخوردگی که ممکن است در هر زمان از سال ایجاد شود، آنفولانزا به طور فصلی است. فصل آنفولانزا معمولاً از پاییز تا بهار ادامه دارد و در ماه های زمستان به اوج خود می رسد.

در طول فصل آنفولانزا می توانید به همان روشی که سرما می خورید، به آنفولانزا مبتلا شوید: با تماس با قطرات منتشر شده توسط فرد آلوده. از یک روز قبل از بیمار شدن و تا 5 تا 7 روز پس از بروز علائم، مسری است.

آنفلوانزای فصلی توسط ویروس های آنفلوانزا B ، A و C ایجاد می شود، آنفلوانزای A و B شایع ترین نوع آن است. سویه های فعال ویروس آنفلوانزا سال به سال متفاوت است. به همین دلیل است که هر ساله واکسن جدید آنفولانزا تولید می شود.

برخلاف سرماخوردگی، آنفلوانزا می تواند به یک وضعیت جدی تر مانند ذات الریه تبدیل شود. این به ویژه برای موارد زیر صدق می کند:

بچه ها و جوانان
سالمندان
زنان حامله
افرادی که دارای شرایط سلامتی هستند که سیستم ایمنی بدن آنها را ضعیف می کند، مانند آسم، بیماری قلبی یا دیابت

درمان آنفولانزا

در بیشتر موارد، مایعات و استراحت بهترین روش برای درمان آنفولانزا هستند. برای جلوگیری از کم آبی بدن مایعات زیادی بنوشید. داروهای ضد احتقان و مسکن بدون نسخه، مانند ایبوپروفن و استامینوفن، ممکن است علائم شما را کنترل کرده و به شما کمک کنند تا احساس بهتری داشته باشید.

با این حال، هرگز به کودکان آسپرین ندهید. این می تواند خطر یک بیماری نادر اما جدی به نام سندرم رِی (Reye) را افزایش دهد.

پزشک شما ممکن است برای درمان آنفولانزا داروهای ضد ویروسی تجویز کند. این داروها می تواند مدت زمان آنفولانزا را کوتاه کرده و از بروز عوارضی مانند ذات الریه جلوگیری کنند.

چه موقع باید به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر در معرض خطر عوارض ناشی از آنفولانزا هستید ، هنگام بروز علائم با پزشک خود تماس بگیرید. افرادی که در معرض عوارض جدی هستند عبارتند از:

افراد بالای 65 سال
زنان حامله
زنانی که دو هفته بعد از زایمان هستند.
کودکان زیر 2 سال
کودکان زیر 18 سال که آسپرین مصرف می کنند.
کسانی که به دلیل HIV ، درمان با استروئید یا شیمی درمانی دارای سیستم ایمنی ضعیف هستند.
افرادی که بسیار چاق هستند.
افراد مبتلا به بیماری های مزمن ریه یا قلب.
افراد مبتلا به اختلالات متابولیکی، مانند دیابت، کم خونی یا بیماری کلیوی.
افرادی که در مراکز مراقبت طولانی مدت مانند خانه های سالمندان زندگی می کنند.

در صورت عدم بهبود علائم یا شدت یافتن سریعاً با پزشک خود تماس بگیرید. در صورت مشاهده علائم ذات الریه به پزشک خود مراجعه کنید، از جمله: