آپاندیس شما در قسمت پایین سمت راست شکم شما قرار دارد. آپاندیس لوله ای نازک و تقریباً چهار اینچی است که بخشی از دستگاه گوارش (GI) شماست. دستگاه گوارش یک گروه پیچیده اندام است که هر کدام به بدن شما در هضم و جذب مواد غذایی کمک می کنند. دستگاه گوارش فوقانی شما شامل مری، معده و اولین بخش روده کوچک به نام اثنی عشر است.
دستگاه دستگاه گوارش تحتانی از روده کوچک و روده بزرگ شما تشکیل شده است که شامل روده بزرگ، روده و کانال مقعد است. نقش آپاندیس مدتهاست که یک راز بوده است، اما اکنون برخی از کارشناسان معتقدند که عملکرد آن را کشف کرده اند.
موقعیت آپاندیس در بدنآپاندیس در قسمت راست و راست شکم شما قرار دارد، در منطقه ای که پزشکان به عنوان مک برنی از آن یاد می کنند. اگر اعمال فشار بر روی این قسمت منجر به احساس درد یا حساسیت شود، ممکن است پزشک شما مشکوک به آپاندیسیت باشد.
زائده انگشتی شکل به قسمتی از روده بزرگ شما موسوم به «کور روده» وصل می شود – یک کیسه کوچک که معمولاً شروع روده بزرگ است.
نقش آپاندیس در بدن
ماهیچه های دستگاه گوارش شما به همراه هورمون ها و آنزیمی هایی که سیستم تولید می کنند، به دستگاه گوارش شما اجازه می دهند تا تجزیه شود و مواد غذایی را پردازش کند. آپاندبی شما مستقیماً در هضم غذا کمکی نمی کند.
مشخص نیست که آپاندیس چه نقشی در بدن دارد و به نظر می رسد برداشتن اندام عواقب منفی بر سلامتی ندارد.
سال ها، دانشمندان معتقد بودند که آپاندیس یک اندام دهلیزی است که عملکرد اصلی خود را در قرن ها تکامل، از دست داده است.
نظریه «خانه امن» آپاندیس
امروزه برخی از دانشمندان معتقدند که آپاندیس به هیچ وجه بی فایده نیست و ممکن است پس از بروز بیماری های دستگاه گوارشی به روده های ما کمک کند تا بهبود یابند.
آپاندیس شامل نوع خاصی از بافت مرتبط با سیستم لنفاوی است که حامل گلبول های سفید خون مورد نیاز برای مبارزه با عفونت ها است. در سال های اخیر دانشمندان دریافتند که بافت لنفاوی رشد برخی باکتری های مفید روده را که نقش مهمی در هضم و ایمنی انسان دارند، تشویق می کند.
مطالعات همچنین نشان داده اند که پوشش روده حاوی بیوفیلم یا یک لایه نازک از میکروب ها، مخاط ها و مولکول های سیستم ایمنی بدن است – و به نظر می رسد که این بیوفیلم ها بیشتر در ضمایم ظاهر می شوند.
طبق نظریه به اصطلاح “خانه امن”، آپاندیس از مجموعه ای از باکتریهای مفید روده محافظت می کند، هنگامی که برخی بیماری ها آنها را از جای دیگر دستگاه گوارش از بین می برد. سیستم ایمنی بدن، بدن را از عفونت محافظت می کند، باکتریها از بیوفیلم آپاندیس بیرون می آیند و روده را مجدداً تجدید می کنند.
تحقیقات نشان می دهد آپاندیس یک اندام ریشه دار نیست بلکه “بخش مهمی” از سیستم ایمنی بدن است.
محققان اخیراً دریافته اند که حیوانات متعددی از جمله میمونهای بزرگ، خرگوش ها و برخی از جوندگان خاص همگی ساختار مشابه آپاندیس دارند. به نظر می رسد که آپاندیس در طول تاریخ حداقل 32 بار در حیوانات مختلف تکامل یافته است و نشان می دهد که این عضو عملکرد مهم دارد.
مسائل مربوط به بهداشت آپاندیس
گاهی اوقات، آپاندیس می تواند ملتهب و آلوده شده و در نتیجه وضعیتی به نام آپاندیسیت ایجاد شود.
آپاندیسیت اغلب نتیجه عفونت شکمی است که به اندام کوچک گسترش یافته است یا نوعی انسداد که باعث کوچک شدن آپاندیس شده است. منابع انسداد از جمله موارد دیگر عبارتند از:
- تکه های سخت مدفوع
- انگل یا کرم روده
- اشیا بلعیده شده از جمله گلوله و سنجاق اسلحه بادی
- ضربه شکمی
- زخم دستگاه گوارش
- بزرگ شدن بافت لنفاوی آپاندیس
عفونت یا انسداد باعث می شود باکتریهای موجود در آپاندیس از کنترل خارج نشوند و اندام بتواند با چرک و تورم پر شود. آپاندیسیت باعث درد شدید شکم و سایر علائم دستگاه گوارش، از جمله استفراغ و اسهال می شود. در این شرایط معمولا برداشتن آپاندیس لازم است.
اگرچه به طور فزاینده ای ممکن است آنتی بیوتیک توصیه شود و بدون نیاز به مداخله جراحی برای درمان عفونت استفاده شود (بسته به شدت مورد و سایر عوامل بهداشتی در فرد).
اگر مشکل درمان نشود، فشار در اندام تا زمانی که پارگی آپاندیس یا ترکیدگی افزایش یابد، بیشتر می شود. وقتی آپاندیس ترکید، محتوای آن را در سراسر شکم پخش و آن را آلوده می کند. عفونتی، به نام پریتونیت، می تواند به مرگ منجر شود.
