اولین مدارس ایالات متحده با کلاسهای حضوری بازگشایی شده اند و آنها در حال حاضر زنگ هشدار در مورد سرعت انتشار ویروس کرونا را به صدا در می آورند.
مدرسه منطقه چروکی شهرستان جورجیا، در شمال آتلانتا، تا پایان هفته دوم کلاسهای خود بیش از 100 مورد COVID-19 تأیید شده داشت و بیش از 1600 دانش آموز و کارکنان پس از مواجهه با آنها به خانه فرستاده شدند.
در هفته سوم، سه دبیرستان منطقه به طور موقت به یادگیری کاملاً آنلاین روی آوردند. مدارس در می سی سی پی، تنسی، نبراسکا و سایر ایالت ها نیز موارد متعدد، قرنطینه و تعطیلی موقت مدارس را گزارش کردند.
به گزارش خبرگزاري ايرنا، «۱۶۳ دانش‌آموز استان اصفهان به کرونا مبتلا شدند» از اين رو تصمیم گیری در مورد افتتاح مدارس برای کلاس های حضوری در طی یک بیماری همه گیر یک تصمیم پیچیده است.
کودکان اغلب در مدرسه، جایی که ارتباط مستقیم با معلمان متخصص و یادگیری اجتماعی-عاطفی ناشی از حضور در کنار سایر کودکان دارند، بهتر یاد می گیرند. اما آنها حتی بدون اطلاع از ابتلا به این بیماری، خطر شیوع این بیماری را به معلمان و خانواده های یکدیگر نیز دارند.
برای مدارسی که کلاس های خود را دوباره باز می کنند، انتخاب های مهمی وجود دارد که می تواند به آنها در حفظ امنیت دانش آموزان، خانواده ها و معلمان کمک کند. ما به عنوان فاعلان حوزه سلامت، تحقیق در حال توسعه را در مورد خطرات ابتلا و شیوع COVID-19 در کودکان دنبال کرده ایم و توصیه هایی را نیز در این زمینه داریم.
دانش آموزان چقدر عفونی هستند؟
در ابتدا ، به نظر می رسید که COVID-19 کمترین تأثیر را روی کودکان دارد و آنها به راحتی آن را گسترش نمی دهند، اما تحقیقات جدید این دیدگاه را تغییر می دهد.
یک مطالعه بزرگ از کره منتشر شده در ماه جولای نشان داد که کودکان بزرگتر، از 10 تا 19 سال، به همان اندازه بزرگسالان احتمال انتقال ویروس به دیگران را دارند. کودکان کوچکتر به آلوده شدن افراد کمتری مشکوک بودند.
با این حال، یک بیمارستان در شیکاگو دریافت که کودکان زیر 5 سال با کووید-19 خفیف تا متوسط در دستگاه تنفسی فوقانی خود بیشتر از کودکان بزرگتر و بزرگسالان است.
شیوع کووید-19 در یک کمپ تابستانی در جورجیا به وضوح نشان داد که چگونه کودکان در هر سنی مستعد ابتلا به عفونت هستند: نتیجه آزمایش 51٪ از کودکان از 6 تا 10 ساله و همچنین 44٪ از سنین 11 تا 17 ساله مثبت اعلام کردند.
در اواسط ماه آگوست، داده های چندین ایالت نشان داد که کودکان حدود 9.1٪ از کل موارد گزارش شده COVD-19 را نشان می دهند و میانگین این میزان در هر 100000 کودک به 538 مورد رسیده است.
آكادمی اطفال آمریكا افزایش چشمگیری در تعداد آزمایش مثبت كودكان آمریكایی نشان داد ، كه نشان می دهد تعداد كودكان بیش از آن چیزی است كه افراد تصور می كنند، مبتلا شده اند.
دانش آموزان چقدر در معرض خطر هستند؟
کودکان به طور کلی علائم خفیف تری نسبت به بزرگسالان دارند. در بدن جوان ممکن است به صورت تب، آبریزش بینی، سرفه، گلو درد، تنگی نفس، خستگی، سردرد، درد عضلانی، حالت تهوع یا اسهال خود را نشان دهد. تحقیقات نشان می دهد که کودکان در مقایسه با بزرگسالان ممکن است مشکلات معده و اسهال بیشتری داشته باشند.
اما این داستان برای همه بچه ها نیست. برخی پس از ابتلا به کووید-19 درگذشتند و برخی دیگر پس از بهبودی عوارض شدیدی پیدا کردند.
مشابه بزرگسالان، کودکان در صورت داشتن بیماری های زمینه ای پزشکی از جمله دیابت، چاقی، آسم، بیماری ریوی، سیستم ایمنی سرکوب شده، بیماری مادرزادی قلب و اختلالات جدی ژنتیکی، عصبی یا متابولیکی، در معرض خطر بیشتری برای ایجاد علائم شدید قرار دارند.
کودکانی که هیچ یک از این شرایط را ندارند به دلیل کووید-19 هنوز نمی توانند در بخش های مراقبت ویژه قرار بگیرند.
در موارد بسیار نادر، چند هفته پس از ابتلا به COVID-19، کودکان دچار سندرم التهابی چند سیستمه (MIS-C) شده اند، علائمی شبیه بیماری کاوازاکی، از جمله تب، بثورات پوستی، مشکلات دستگاه گوارش، التهاب، شوک و آسیب قلبی. حداقل شش کودک در ایالات متحده بر اثر آن جان خود را از دست داده اند.
یک نگرانی بزرگ برای مدارس این است که کودکانی که آلوده هستند اما هیچ علامتی ندارند ممکن است در سکوت بیماری را به معلمان و دوستانشان منتقل کنند، سپس آنها آن را به خانه خانواده و خانواده منتقل می کنند.
راه هایی برای ایمن نگه داشتن دانش آموزان و خانواده های آنها
اگر مدرسه ای تصمیم به بازگشایی برای آموزش حضوری بگیرد، همان محیطی نخواهد بود که دانش آموزان در پاییز سال گذشته پیدا کرده اند. مسئولان باید تصمیمات دشواری بگیرند که در نهایت بر فرهنگ زندگی مدرسه تأثیر بگذارد.
در اینجا 10 توصیه برای جستجو در مدارس وجود دارد که می تواند به حفظ امنیت دانش آموزان، خانواده ها و اعضای هیئت علمی کمک کند:
- هر فرد هر روز از نظر علائم از جمله بررسی دما را بررسی کنید، اما تشخیص دهید ویروس قبل از نشان دادن علائم شروع می شود.
- در صورت امکان، تست پاسخ سریع را تنظیم کنید. این آزمایشات می تواند افرادی را که عفونی هستند اما علائمی ندارند، پرچم گذاری کند، گرچه ممکن است گران باشد، سخت یافت شود و نسبت به آزمایش واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) که طولانی تر است، نتایج مثبت کاذب بیشتری دارد.
- اطمینان حاصل کنید که همه از ماسک صورت استفاده می کنند. تحقیقات نشان می دهد ویروس کرونا در درجه اول از طریق هوا پخش می شود. ماسک ها می توانند میزان آلودگی ویروس توسط فرد آلوده و میزان نفس کشیدن ماسک را محدود کنند.
- برای فاصله فیزیکی میزها را 2 متر از هم دور کنید. در اتوبوس مدرسه و محل شکل گیری خطوط، نشیمن و فاصله خط ها را علامت گذاری کنید تا فاصله فیزیکی به راحتی به خاطر سپرده شود.
- به جای اینکه دانش آموزان کلاس ها را عوض کنند، آنها را در گروه های مختلف دور هم جمع کنید و از معلمان بخواهید که از کلاس به کلاس دیگر بروند تا ارتباط در سالن ها را محدود کنند. در صورت امکان کلاس ها را در خارج از منزل برگزار کنید و اطمینان حاصل کنید که هوای بیرون به داخل اتاق ها می رود.
- فعالیت های فوق برنامه را با خطر انتقال زیاد مانند آواز و ورزش با تماس بدنی به حالت تعلیق درآورید. برخی از فعالیت ها خطر کمتری دارند، مانند تنیس، شنا و دویدن.
- کلاس ها، راهروها و دستگیره درها را مرتبا ضدعفونی کنید.
- اطمینان حاصل کنید که دانش آموزان در همه واکسیناسیون ها حضور دارند.
- آماده باشید تا از حمایت عاطفی و رفتاری از دانش آموزانی که در طی همه گیری با تجربه های استرس زا و گاه آسیب زا برخورد می کنند، حمایت کنید.
- پرستار مدرسه بگیرید. در طی یک همه گیری مانند این، هر مدرسه باید یک پرستار برای بررسی علائم و مدیریت بیماری ها داشته باشد، اما بسیاری از مدارس یک پرستار یا مربی بهداشت تمام وقت ندارند.
مدارس باید برنامه ای داشته باشند و آماده تغییر آن باشند. اگر دانش آموزان و کارکنان آلوده شوند یا مدرسه نتواند شرایط ایمنی را برآورده کند، مدارس به کلاسهای آنلاین نیاز دارند. COVID-19 فرصتی برای تأمل در اختلاف و معایب یادگیری است که بسیاری از دانش آموزان بدون یادگیری حضوری با آن روبرو می شوند.
از زیر خاکستر COVID-19، همه ذینفعان اصلی جامعه مدرسه باید با هم همکاری کنند تا راه حل های نوآورانه و پایداری را به دست آورند که به نفع دانش آموزانی است که بیشتر در معرض آسیب همه گیر هستند.
