اگر پسرتان از اینکه هر وقت خواستید او را بغل کنید، دستپاچه شده و طفره رفته است و یا هر زمانی که از دخترتان تمجید می کنید، پاورچین پاورچین اتاق را ترک می‌کند، مطمئن باشید که احتیاج به احساس محبت و شنیدن کلام محبت‌آمیزتان را دارند.
ممکن است که در برخورد اول ناراحت به نظر برسد، اما مطمئن باشید احتیاج به نگاه، کلام و یا حرکتی دارد که نشانی از محبت داشته باشد. نوجوانانتان به هر حرکتی به نشانه محبت از جانب شما نیازمندند تا بدانند که به آنان اهمیت می دهید و مراقب و نگران حالشان هستید. در آغوش گرفتن ساده، دستی بر شانه آنان گذاشتن، زدن ضربه ملایم نوازشی بر پشت آنان و یا کلماتی که نشان دهد به وجودشان افتخار می کنید، همه این حالات نشان دهنده محبت و توجه شماست.
ارتباط محبت آمیز
بعضی از والدین ممکن است از خودشان بپرسند «چطور میتوانم محبتم را نشان بدهم؟ واقعاً نمی‌دانم چگونه و از کجا شروع کنم؟ گذشته از اینها اگر مثل احمق‌ها نزدیکشان شوم و در آغوششان بگیرم می فهمند که تظاهر کرده‌ام.»
این امکان هست که بعضی از والدین پسرهایی داشته باشند که با آنان کُشتی بگیرند و سر‌به سرشان بگذارند و نیاز مبرمی به محبت، توجه و تماس جسمی و در آغوش گرفته شدن پدرانه داشته باشند.
بعضی از والدین با داشتن و دادن این امکانات به فرزندان مخالفند تصور می‌کنند «نه، من اینطوری نیستم، پدر و مادرم نیز چنین ارتباطی با من نداشتند و من هم که خوب بار آمدم، نیازی به این کارها نیست!»
اما در آغوش گرفتن فرزندان روشی است که شما نیز می‌توانید به آن عادت کنید و از آن لذت ببرید.
در آغوش گرفتن زمانی اهمیت بیشتری پیدا می کند که تصورات و بازخورد فرزندان خود را ببینیم. برای مثال دختری ابراز محبت از راه تماس جسمی را در خانواده اش این طور بیان می کند: «پدر و مادرم ما را خیلی دوست دارند ولی در خانواده من انگار هر کسی محصور در منطقه‌ی امن خود است! ما به ندرت یکدیگر را لمس می‌کنیم و یا در آغوش می‌گیریم.
تنها زمانی که رابطه دوستان خود را با پدر و مادرشان در جاهای مختلف دیدم و نظاره گر در آغوش گرفتن آنها بودم آن وقت بود که احساس راحتی کردم تا بتوانم پدر و مادرم را بغل کنم. در واقع تصمیم گرفتم که این رویه را تغییر دهم. با اینکه سال‌هاست از ازدواجم می گذرد الان پدر و مادرم را در آغوش می‌گیرم و از این کار لذت می برم.»
از طرفی بعضی پدر ها می گویند: «زمانی که بچه‌های ما بی جهت پرسه میزنند ما ضربه های محبت آمیز آرام یا محکمی به پشت شان میزنیم ولی در این مورد توضیحی به آنان نمی دهیم» نکته جالب این است که این عمل آن ها اصلاً اظهار محبت نیست در واقع نوعی اعمال نظم و ترتیب است. امروزه بچه ها نیاز به محبت و دلداری دارند.
گاهی اوقات به بهانه دلداری دادن از جملاتی استفاده می کنیم که اثر سوئی دارد. برای مثال در واکنش به گریه کردن، به دخترمان می‌گوییم: «تو دیگر بزرگ شده‌ای! گریه مال بچه هاست!» و یا به پسرمان می‌گوییم: «مرد که گریه نمی کند!» و آنان این آموزش ما را به خوبی پذیرفته اند.
تعجبی نیست که وقتی دچار مشکل می شوند، به سختی می توانند آن را با ما در میان بگذارند به ویژه -رنجشی را که به دل دارند- چرا نباید با شهامت به آنان بگوییم که: «پسرها و دختر های بزرگ، هر زمان که لازم است، گریه کنید و باید هم گریه کنید، زیرا کسانی که با مشکلات زندگی دست و پنجه نرم می کنند و بر آنها پیروز می‌شوند و همچنین کسانی که عمر طولانی دارند، چنین می کنند.»
کلمات نیز می توانند گویای محبت باشند
هر روز، با کلامتان، محبت خود را به نوجوانان خود نشان بدهید. زمانی که کاری مفید و بجا انجام می دهند و یا به عهد خود وفا می کنند، از آنان تقدیر به عمل آورید. بگذارید از احساس قلبی شما آگاه شوند. زمانی که به بزرگسالی می‌رسند، آنان نیز از دیگران حمایت خواهند کرد، چراکه شما نمونه این عادت و ویژگی شده اید و آنان این کار را به خوبی از شما آموخته اند.
عدم تبعیض بین فرزندان
اگر تعداد بچه هایتان زیاد است آنان را حمایت کنید و همگی شان را یکسان دوست بدارید. برای مثال اگر یکی از فرزندانتان به دلیل عملکرد ضعیفش در یک درس نمره بد گرفته است نباید شاهد تعریف و تمجید شما از فرزند دیگرتان برای نمره های عالی او باشد.
تاکید بر نمره های عالی او امکان دارد روابط آن دو را تیره و تار سازد باید بدانید که سرزنش کردن یکی از فرزندان در مقابل دیگران موجب می شود که وی در آینده یاغی و متمرد بار بیاید. کافیست اطمینان حاصل کنید که فرزند شما می‌داند که او قدردانی می‌شود.
