در محتواهای دستور رژیم لاغری 6 در رابطه با غذای اغواکننده و ارضا‌کننده پرداختیم. در ادامه نیز به جایگاه تغذیه و مهارت نه گفتن و تاثیر اندیشه منفی نسبت به غذا اشاره کردیم. در این مقاله به راه‌هایی برای تشخیص این مساله که کدام غذا اغواکننده و یاارضا کننده است می‌پردازیم.
نخستین گام، در نظر گرفتن بازی «غذای ارضا کننده و غذای اغوا کننده) و تشخیص این مسئله است که کدام غذا به شما رضایت خواهد بخشید. دریابید که در این لحظه، از نظر طعم و جنس و بافت و نوع خوراکی در حال و هوای چه غذایی هستید. اگر غذای مکزیکی میخواهید، در رستوران مکزیکی جا رزرو کنید. آنگاه، وقتی به رستوران رفتید، به دقت به فهرست غذاها نگاه کنید تا دریابید به راستی کدامیک را میخواهید.
غذای دلخواه
وقتی در فهرست غذا چیزی را یافتید که مورد توجه تان بود، سفارشش بدهید. به خودتان بگویید که خوردن آن هیچ اشکالی ندارد، استحقاقش را دارید، و این شمایید که بر آنچه می خورید اقتدار دارید، نه غذا بر شما.به رنگ‌ها و نوع بافت و ترکیب غذاهایی که در بشقاب شماست به دقت توجه کنید. اگر در بشقابتان خوراکی اضافه‌ای را دیدید که انتظارش را نداشتید، آن را از مابقی غذاها جدا کنید.
آنگاه خوراکتان را به سه یا چهار بخش تقسیم کنید. حالا یک قسمت یا گوشه‌ای از غذایتان را بخورید. آرام و آهسته غذا بخورید!هر لقمه را به دقت بجوید تا بتوانید از لذتی عطر و طعم و نوع بافت آن آگاه شوید.وقتی نیمی از غذایتان را خوردید، به سرویس بروید.چند لحظه را در آنجا بگذرانید، نفس عمیق کشیده و در آینه به خودتان به نظر تحسین بنگرید. وقتی به سراغ غذایتان بازگشتید، از خودتان بپرسید که آیا به راستی برای چه مقدار غذاها دارید.
اسراف و مسائل اقتصادی را بهانه نکنید
به احتمال قوی، به چیز زیادتری تمایل نخواهید داشت.وقتی مصمم شدید که دیگر گرسنه نیستید، فورا پیشخدمت را صدا کنید تا مابقی غذایتان را برایتان بسته بندی کند تا به خانه ببرید. این گونه غذا خوردن، نه تنها شما را باریک نگاه خواهد داشت بلکه با پرداخت یک بها، صاحب دو غذا خواهید شد. پول، هدف نیست برای بردن غذا از رستوران به خانه، احساس شرمساری نکنید.
این کار مانع از آن خواهد شد که به دام این اندیشه بیفتید که: «غذای رستوران گران است، پس باید تمامش را بخورم.» هرگز و هرگز، اسراف یا مسایل اقتصادی را بهانه نکنید تا غذایی را که در آن لحظه میل ندارید یا گرسنه نیستید بخورید.روش‌هایی را که برای رستوران پیشنهاد کردیم، در خانه نیز به کار ببرید تا غذا خوردن برایتان به صورت تجربه‌ای دلپذیر درآید.
سه وعده غذا مناسب نیست
در دبستان، آموزش تغذیه ما (سابقا چنین بود) سه وعده غذای کامل در روز بود: صبحانه و ناهار و شام. شاید آن روش برای بعضی از افراد (نظیر ورزشکاران المپیک و کارگرانی که به کار سخت ساختمانی سرگرمند خوب باشد، اما قطعا برای همه مناسب نیست.
من(کارن دارلینگ) با هرگونه روش استاندارد شده با رژیمی که بی توجه به نیازهای فردی باشد مخالفم. اگر کسی ساعت 6 بعد از ظهر برای شام گرسنه نبود، آن وقت چه؟ اگر ترجیح بدهید صبحانه و ناهار را تلفيق کنید و ساعت ۱۱ صبح غذا بخورید؟معمولا به چنین عادت‌هایی، تحت عنوان نامنظم و ناسالم، به نظر نامساعد می‌نگرند. حال آن که بدن انسان برای تشخیص نیازهایش از هوشمندی و فرزانگی فطری بهره‌مند است. جسمتان به شما می‌گوید که کی به غذا احتیاج دارد و چه موقع باید غذا بخورید.
باید این تجربه را بیازمایید و گوش فرادادن به جسمتان را بیاموزید. آنگاه میتوانید روش غذایی خودتان را به دست آورید، که احیانا گاه به گاه عوض خواهد شد. شاید دریابید که برنامه کارتان با روشی که میخواهید برای خورد و خوراکتان برگزینید تضاد دارد. با استفاده از قوه ابتکارتان، همیشه میتوانید راهی پیدا کنید تا برنده شوید.
موادمغذی بخورید
هنگامی که روت نزد من(کارن دارلینگ) آمد، چنان پیرامون کار و برنامه خورد و خوراکش ناکامی آفریده بود، که تصمیم به انصراف از کارش را داشت. به گونه‌‌ای یکنواخت وزنش افزایش یافته بود، صرفا به این دلیل که دیگر به علائم جسمش گوش فرا نمی داد.با کمک یکدیگر، راه حل بسیار ساده‌ای یافتیم. پیشنهاد کردم روت با خود کشمش و بادام خام به سرکار ببرید و هر موقع گرسنه اش شد آنها را بخورد. این ترکیب هم به مذاق شیرینی پسندان خوش می آید، هم ته دل را میگیرد.
هم کشمش مغذی است، هم بادام. در نتیجه، مقدار کمی از آنها گرسنگی را فرومی‌نشاند. آن‌قدر هم کوچک هستند که بتوان بصیرانه آنها را خورد. حالا روت خوراک مختصر صبح خود را به سایر میوه های خشک و آجیل های خام تغییر داده است.بازگشت روت به عادتهای درست تغذیه، چندان طولی نکشید. اگر به محض تشخیص مشکل، درصدد یافتن راه حل برآمده بود، می توانست خود را از افزایش وزن و ناکامی ناشی از آن برهاند. اگر می بینید برنامه کارتان با الگوهای غذایی شما جور در نمی آید، از قوه ابتکارتان استفاده کنید تا راه حلی رضایت بخش بیابید.
بچه ها آموزگار بزرگی هستند.
وقتی درباره عادتهای درست تغذیه دانش بیشتری می اندوزید، به هنگام آموزش آنها به بچه هایتان حتما خودتان نیز آنها را به کار ببرید. در واقع، اغلب بهتر است به جای این که بكوشيد الگوهای طبیعی خورد و خوراک بچه‌هایتان را کنترل کنید، بگذارید آنها به شما بیاموزند چگونه غذا بخورید.
اگر کودک شما ساعت5 بعد از ظهر ساندویچ کره بادام زمینی بخواهد، چه می‌کنید؟ احتمالا نمی پذیرید چون اشتهای او را برای شام کور میکند. اگر بگذارید کودکتان ساعت 5 بعد از ظهر آنچه را می‌خواهد بخورد و موقع شام غذای کمی بخورد یا حتی هیچ نخورد، چه می‌شود؟
معتقدم ما بزرگترها اغلب فرزانگی فطری بچه هایمان را در مورد خورد و خوراک درهم میریزیم. البته باید بر غذای خوب مغذی تأکید شود، اما بکوشید آرام باشید تا ببینید که از بچه با هوش کوچکی که بر سر میز شام کنارتان نشسته است، چه می توانید بیاموزید.
تهیه غذا با آرامش
یکی از مشکلاتی که بسیاری از خانم‌ها در طول روز با آن مواجه هستند، نخستین دقيقه‌ای است که از کار به خانه می‌رسند. اغلب احساس خستگی و شتاب و اضطراب یا احساس فشار دارند.روش معمول این است که فورا چیزی را می بلعند – هرچه را که دم دست باشد، بی آن که نفسی تازه کنند، بی وقفه می‌خورند. آنگاه سرگرم تهیه شام شب می‌شوند. همین طور که پنیر را برای درست کردن خوراک، ورقه ورقه می برند.
آواز کوتاهی در سرشان نواخته می شود: دوتا برای کاسه، یکی برای خودم، یک مشت برای قابلمه، یک انگشت برای خودم، یک فنجان میریزم توی ظرف یک لیس برای خودم. و این بازی همین طور ادامه می یابد، تا این که در طول تهیه غذا، با نوک زدن به این و آن، به اندازه یک وعده کامل غذا خورده اید ای‌کاش همین جا تمام می شد. اما می بینید که سر میز شام، یک وعده غذای دیگر هم می‌خورید.
چگونه میتوانید به این روش نا‌مطلوب خاتمه دهید؟پس از استراحت، لباسی راحت به تن کنید و آنگاه به سراغ تهیه غذا بروید. این تمرین ساده، به شما آرامش خواهد بخشید. آنگاه میتوانید از آنچه می کنید آگاه شوید و به هنگام تهیه غذا، از نوک زدن به این چیز و آن چیز خودداری کنید.
غذا خوردن را به تجربه‌ای زیبا بدل کنید
به عنوان اشخاصی که قبلا رژیم لاغری داشته‌اید، با فرایند جسمانی غذا خوردن رابطه‌ای مبتنی بر عشق و نفرت برقرار کرده اید. برای کمک به غلبه بر هر تداعی منفی بکوشید تا از نظر زیباشناسی، هرچه می توانید آن را دلپذیرتر کنید.هرگاه گرسنه اید، غذا خوردن را به جشنی با شکوه بدل سازید. عالیترین ظروف چینی و کریستال و نقره و بهترین رومیزی های خود را به کار ببرید. پیش از آن که سرمیز بنشینید، چند شاخه گل روی میز قرار دهید.
از فرایند غذا خوردن لذت ببرید، و خودتان را در زیبایی پیرامونتان غرق کنید. لیاقت این زحمت را دارید. غذا خوردن باید تجربه یی شادمانه باشد. هر چه بیشتر این کار را بکنید، میزان ترس و احساس گناهتان کمتر خواهد شد. اکنون می‌دانید که ترس و احساس گناه سبب می شود که بسیار بیش از حد لزوم غذا بخورید. به طور منظم این تمرین را به کار گیرید و از آن لذت ببرید!
برگرفته از کتاب بدون اضافه وزن نوشته “کارن دارلینگ ” ترجمه گیتی خوشدل
