ادویه چیست؟
ادویه جات طعم دهندههای معطر دانهها، میوهها، پوست و سایر قسمت های گیاهان هستند. ادویهجات برای حفظ مواد غذایی ، و به عنوان دارو ، رنگ و عطر ، استفاده می شوند. از هزاران سال پیش به عنوان کالاهای تجاری بسیار ارزشمند بوده اند. کلمه ادویه از گونه های لاتین به معنای کالا یا کالاهای دیگر آمده است.
آنها به صورت خشک فروخته می شوند، اما این بدان معنا نیست که ادویه ها به مدت نامحدود دوام دارند. طعم دهندههای قوی آنها با گذشت زمان از بین میروند، به خصوص اگر در معرض نور و هوا قرار بگیرند.ادویهجات دارای خواص بسیاری نیز هستند. در ادامه به خواص تعدادی از ادویههای مهم خواهیم پرداخت.
زردچوبه، آنتی اکسیدانی امروز
زردچوبه، ریشهی یکی از گیاهان خانوادهی زنجبیل و یک ادویه ی مشهور است. به خاطر خصوصیات فیتواستروژنیک و آنتی اکسیدانیاش مورد توجه محققان علم پزشکی قرار گرفته است. رنگ تند زرد و نارنجی زردچوبه به خاطر آنتی اکسیدانی به نام کارکامین، بتاکاروتن و ویتامین A است.دانشمندان با مدارک مستند نشان داده اند زردچوبه یک مادهی ضد التهابی طبیعی است. توانایی سرکوب رشد عروق خونی تغذیه کنندهی تومورها را دارد.
امروزه زردچوبه عمدتا در چین، اندونزی، قفقاز، هند، افغانستان، هائیتی، مکزیک کشت می شود. از مواد اصلی پودر کاری، خردل و چاشنیهای جوجهکباب و کبابماهی است. همچنین در سالادها، سسها و چاشنیها مورد استفاده قرار میگیرد. زردچوبه به غذا رنگ روشن و عطر و طعم خاصی میدهد.
بیشتر بخوانید: اهمیت استفاده از سبوس ها در رژیم غذایی
دارچین و دیابت
دارچین ادویهای است که از پوست داخلی درختان ساخته میشود هزاران سال است که به دلیل خواص دارویی آن جایزه گرفته است.علم مدرن اکنون آنچه مردم را از دیرباز می شناختند، تأیید کرده است. این ماده در طول تاریخ به عنوان ماده ای مورد استفاده قرار می گرفته که قدمت آن به مصر باستان باز می گردد. قبلاً نادر و با ارزش بود و به عنوان هدیه ای مناسب پادشاهان در نظر گرفته می شد.
ادویه دارچین از طریق قطع ساقههای درختان دارچین تهیه می شود. سپس پوست داخلی استخراج شده و قسمتهای چوبی آن برداشته می شود. ادویهای مملو از آنتی اکسیدان است. آنتی اکسیدان ها بدن شما را از آسیب اکسیداتیو ناشی از رادیکال های آزاد محافظت می کنند.
دارچین دارای خواص ضد التهابی است. این به بدن شما کمک می کند تا با عفونت ها مقابله کرده و آسیب های بافتی را ترمیم کند. عرق دارچین می تواند دیابت؛ مقاومت انسولین را به طرز چشمگیری کاهش دهد. انسولین یکی از هورمون های کلیدی است که متابولیسم و مصرف انرژی را تنظیم می کند
. همچنین برای انتقال قند خون از جریان خون به سلول ها ضروری است. کمک به بهبود سرطان می کند. این ماده با کاهش رشد سلولهای سرطانی و تشکیل رگهای خونی در تومورها عمل می کند بررسی ها نشان می دهد که برای سلولهای سرطانی سمی باشد و باعث مرگ سلول های سرطانی شود.
ادویه فلفل سیاه
از مشهورترین ادویههای دنیاست. فلفل سیاه به صورت فلفل دانهای خالص یا فلفل دانهای خرد شده و آسیاب شده در بازار به فروش می رسد. تحقیقات نشان می دهد در فرهنگهایی مثل فرهنگ ایران، هند، سری لانکا و پاکستان که مردم زیاد فلفل مصرف می کنند، بیماری های معده کمتر است.
یک علت آن این است که فلفل غشای دهان و دیوارهی معده را تحریک میکند و عضلات را قوی تر می کند. فلفل اسیدهای معده را افزایش می دهد و اسیدهای معده به گوارش کمک می کنند. فلفل را تقریبا می توان با هر غذایی مصرف کرد مثل تخم مرغ، گوشت قرمز، مرغ، سالاد و سبزیجات چون فلفل طعم غذا را از بین نمی برد، بلکه موجب تندی و خوشمزگی بیشتر غذا می گردد. فلفل و گلپر را به غذا بزنید و مصرف نمک را کم کنید چون فلفل خواص درمانی دارد.
فلفل قرمز و متابولیسم بدن:
ادویه فلفل قرمز تند از گروه گیاهان گرمسیری دنیاست که پودر فلفل قرمز تند و سس فلفل تند را از آن به دست میآوریم. پودر فلفل قرمز مخلوطی از فلفل قرمز تند خشک شده همراه با یک فلفل قرمز شیرین تر مکزیکی است.گاهی اوقات با دانهی زیره ی سبز و آویشن، آسیاب می شود. پودر فلفل قرمز محرک ریه هاست و برای آلرژی ها و بیماری های تنفسی مفید است. جین کارپر (۱۹۸۸) در کتاب خود به نام داروخانهی تغذیه می گوید:
در یک تحقیق دانشگاهی معلوم شده که افزودن چند گرم سس فلفل قرمز تند و خردل به وعده ی غذایی، سرعت متابولیسم افراد را تا ۲۵ درصد افزایش می دهد.
زنجبیل، آنتی اکسیدان آسیایی
قرنهاست زنجبیل هم به عنوان دارو و هم به عنوان ادویه به کار میرود. امروز هم در برخی از فرهنگها زنجبیل را به عنوان محرک گوارشی تجویز می کنند. چینی ها معتقدند زنجبیل مانند فلفل معده را تحریک میکند. طب ابوعلی سینا ارزش دارویی بسیار بالایی به زنجبیل میدهد. بسیاری از قبیلههای بومی آمریکا زنجبیل را به عنوان دارو مصرف میکردند.
به عنوان مثال سرخپوستان اجيبوا، ضماد گرم زنجبیل وحشی را برای بهبود شکستگیهای بازو به کار میبردند. سوپ ضد آنفلوآنزا و سرماخوردگی سرشار از پیازچه، قارچ و زنجبیل است. جوشاندن ریشه ی زنجبیل در آب یا افزودن زنجبیل به آب جوش یک چای بسیار عالی است. عرق زنجبیل از عرقیات گیاهی بینظیر برای باکتریهای مفید بدن است و توصیه می شود برای پاکسازی ریه ها و رودهی بزرگ از آن استفاده شود.
سیر ادویهای ضدعفونی کننده
این گیاه که در آشپزی مصارف بسیار زیادی دارد دارای کاربردهای درمانی متعددی نیز میباشد که بخشی از سیر بر اثر فعالیت یک آنتی بیوتیک (آلیسین) و یک گلوکلوزید گوگرددار ایجاد می شود.سیر ضدعفونی کنندهی روده و ریه ها، مقوی، محرک، اشتها آور، پایین آورنده ی فشار خون است. همچنین سیال کننده ی خون، حلال اسید اوریک، مدر، تقویت کنندهی معده، از بین برنده ی گاز شکم، ضدانگل است.
موارد مصرف آن: بیماری های عفونی، گریپ، برونشیت، ضعف و بی حالی عمومی، فشار خون بالا، انگل های روده ای (آسکاریس، تنیا و کرمک)، بی اشتهایی، روماتیسم، نقرس، آرتریت، آرتریواسکلروز، سنگ های ادراری، واریس ها، بواسیر، خستگی جنسی، پیشگیری از سرطان، تب و ورم مثانه.
ادویه کاری، آنتی اکسیدان هندی
کاری، عطر آشپزی هندی است. کلمه، کاری به معنای مخلوط کردن ادویه جات آسیاب شده است از جمله زردچوبه، دانهی شنبلیله، دانهی زیره سب، گشنیز و فلفل قرمز تند. برخی از کاریها حاوی فلفل فرنگی، دارچین، هل، میخک، رازیانه و ادویه جات دیگر هم هستند.
برخی از متخصصان معتقدند کاروتن موجود در کاری از سرطان پیشگیری می کند. ولی این امر هنوز در بین متخصصان مورد تردید است.در هند کاریها را در صدها نوع غذا مصرف میکنند. غذاهای کاری معمولا با برنج صرف میشود و سس را روی برنج می ریزند.
ادویه جات مفید برای قلب
سماق، مریم گلی، گلپر و جلبک دریایی برای قلب مفیدند. انجمن قلب آمریکا تحقیقات وسیعی در مورد جانشین کردن این ادویهها به جای نمک انجام میدهد.در مورد مریم گلی می توان یک کتاب نوشت. مریم گلی محرک اشتهاست و به شما کمک می کند از همهی خوراکی های دیگر لذت ببرید. برای داشتن تغذیه ی هورمونی، مریم گلی را به چای سنتی، سوپ، خورش و میان وعدهی خود بیافزایید. همچنین می توانید مریم گلی را به پنیر، ماست و ساندویچ بزنید.
ادویه جات بسیار زیادی هستند که در این مقاله به تعدادی از معروفترینهای آنها پرداختیم. همانطور گفته شد ادویه جات برای بهبود بسیاری از بیماریها مفید هستند البته به علت تداخل دارویی وشرایط بدن هر شخص استفاده بیش از حد از هریک از آنها باید با مشورت پزشک باشد.